Nu weet ik het zeker, op mijn schouder lift een engeltjes mee.
Gister toen ik op mijn fiets op weg was naar mijn werk hoorde ik een ziekenwagen van achteren aankomen terwijl ik voor het rode licht stond te wachten. Ongemerkt kijk ik om. Ik zie de ziekenwagen naderen en de auto's die vier rijen dik ook voor het stoplicht stonden twijfelend een positie zochten om de ziekenwagen te laten passeren. Wat een mooi systeem is dat toch! En dat ook iedereen meewerkt en op elkaar let wie wat doet, dat was ik me nog aan het bedenken.
Ik stond dit schouwspel een beetje dromerig te bekijken. Opeens flitst een fietser mij voorbij en deze haalt mij uit mijn dromerige toestand. "Chips!!!!"...... Ik sta niet op te letten mijn stoplicht is groen. Snel spring ik op de fiets. (Ik was al aan de laten kant omdat ik mijn kindjes heb uitgezwaaid voor hun schoolreisje. De avond ervoor had ik mijn stagiaires nog aangespoord wel op tijd te zijn). Ik stapte dus op mijn fiets (wat al moeizaam ging omdat ik aan beide kanten van de fiets twee zware fietstassen vol met spullen had). Toen ik eindelijk gang kon maken en mijn stuur onder controle had....... hoorde ik gerem en zag ik links vlak naast me een groot geel vlak. Met een bonzend hart wist ik me geen raad om de weg over te steken. Ik had absoluut niet door gehad dat de ziekenwagen rechtsaf was geslagen. Oh wat is dit erg.......hoe kan dit me nu overkomen......ik loop altijd naar andere te roepen: kijk nou uit, denk na bij wat je doet........ en ik, ik steek gewoon over vlak voor een ziekenwagen!!!?????
Het is allemaal goed met mij afgelopen. Nu anderhalve dag na de gebeurtenis heb ik er nog last van. Hoe kan ik zo dom zijn geweest, waarom heb ik niet verder nagedacht. Het kan niet anders of ik heb een engeltje op mijn schouder zitten. Ik hoop dat het ambulancepersoneel ook van de schrik bekomen is. Ik ben vast niet de enige idioot in het verkeer die op het verkeerde moment een verkeerde beslissing neemt. Petje af voor deze mensen die maken wat mee in hun carrière.
En de man die naar mij toeterde en naar zijn voorhoofd wees, die kan ik alleen maar gelijk geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten